Insalata Russa

In het verleden gingen wij altijd met de auto naar het Lago di Garda en huurden we daar een mooi appartement. Het fijne van een appartement is dat je dan ook de gelegenheid hebt om zelf te koken. Soms was het te warm om te koken en haalden wij een fles wijn, wat brood, kaasjes en ander lekkers en dan was dat ons avondeten. Wat er dan ook vaak op tafel stond, was een bakje met Insalata Russa, een lekkere frisse salade van aardappel, wortel, doperwtjes en augurk. Hoe vaak ik al niet van plan ben geweest om het zelf eens te maken…………. maar het kwam er nooit van. En dat is eigenlijk heel jammer, want het is zo gemaakt en heel erg lekker.

Ingrediënten voor ca. 6 personen:

• 500 g aardappels, in blokjes gesneden
• 250 g wortelen, in blokjes gesneden
• 250 g doperwten, vers of bevroren
• 2 el extra vergine olijfolie
• 1 el azijn
• 5 augurken
• 250 g mayonaise
• peterselie voor decoratie

Schil de aardappelen en snijd ze in blokjes. Snijd de wortelen in blokjes. Zet de erwten in een schaaltje klaar.

Breng water in een ruime pan aan de kook. Zodra het water kookt, voeg je de erwten toe.

Als het water weer kookt, laat dan de erwten 4 minuten koken. Voeg daarna de aardappelen toe.

Zodra het water weer kookt, laat het dan 2 minuten koken. Voeg daarna de wortelen toe. Laat het dan nog 5-6 minuten koken. Controleer voor de zekerheid of de groenten gaar zijn.

Giet de groenten af en laat ze afkoelen.

Doe de groenten in een grote kom.

Snijd de augurken in blokjes en voeg ze bij de koude groenten.

Voeg daarna de olijfolie, azijn en mayonaise toe en meng alles goed door elkaar.

Laat het minimaal een paar uur in de koelkast staan

Serveer de Insalata Russa op een mooi bord of serveerschaal en garneer het met een takje peterselie.

Bron: Fatto in casa da Benedetta.

NB: In het recept staat nergens dat er zout in de salade gaat. Omdat het naar mijn idee dan toch wel erg flauw wordt, heb ik zout aan het kookwater toegevoegd.

Albero di panini ripieni

Zo vlak voor Kerst heb ik nog een leuk en makkelijk gerecht voor jullie; Een kerstboom van gevuld “brood”. Het woord brood staat tussen aanhalingstekens, want er wordt geen gist gebruikt, maar bakpoeder. Je hebt dus geen lange rijstijden, maar kunt na het kneden meteen verder met het deeg verdelen en de bolletjes vullen. Daarna vorm je de boom en decoreer je hem. Hup, de oven in en na zo’n 20 à 25 minuten heb je een lekker afbreekbrood voor bij de borrel of buffet.

Ingrediënten:

• 400 g tarwebloem
• 250 g melk
• 25 g extra vergine olijfolie
• 1 zakje bakpoeder
• 7 g zout
• ingrediënten voor de vulling, naar eigen idee
• cherrytomaatjes, olijven en oregano om te versieren.

Doe de bloem, melk, olijfolie, gist en zout in een kom en kneed het tot een zacht en homogeen deeg. Verdeel het deeg in 26 stukjes, ieder van ca. 25 gram. Rol elk stukje uit tot een schijf van ongeveer iets minder dan een halve centimeter dik en leg er wat vulling op. Bijvoorbeeld mortadella, scamorza, salami, zongedroogde tomaten, zalm, tonijn of klein gesneden olijven. Sluit het deeglapje en maak er een balletje van. Nadat je alle balletjes hebt gevuld leg je ze op een met bakpapier bekleedde bakplaat in de vorm van een kerstboom. Maak van het bovenste balletje een stervorm door er met je vingers vijf punten in te knijpen. Bestrijk de kerstboom met een beetje melk en decoreer de boom met gehalveerde cherrytomaatjes, zwarte en groene olijven en wat oregano. Bak de kerstboom gedurende 20-25 minuten in een voorverwarmde oven op 200˚C tot hij goudbruin is.

Bron: Cucinafacile con Elena.

Biancomangiare

Al een hele tijd geleden zag ik deze Biancomangiare op een Italiaans blog. Natuurlijk meteen opgeslagen, maar zoals dat de laatste tijd vaak gaat, weinig tijd om te maken. En eigenlijk is dat een zwak excuus, want het in een paar minuten gemaakt, alleen moet het daarna nog een paar uur opstijven. Dus toen ik onverwachts een keer een gast aan tafel kreeg, heb ik amandelmelk in huis gehaald (de rest had ik sowieso in huis) en dit toetje gemaakt. De smaak was erg lekker, zoet, maar door de citroenschil niet te zoet.

Ingrediënten voor 4 personen:

• 500 ml amandelmelk
• 100 g suiker
• citroenschil
• 50 g maizena
• amandelen voor decoratie
• kaneelpoeder

Doe 400 ml amandelmelk in een pan met de suiker. Voeg de schil van een halve citroen toe. Zet alles op een warmtebron en breng het al roeren met een garde aan de kook. Verwijder vervolgens de citroenschillen.

Los in de resterende 100 ml amandelmelk de maizena op tot je een gladde, klontvrije creme hebt.

Giet de koude vloeistof waarin je de maïzena hebt opgelost in de hete vloeistof, zet het terug op de warmtebron (lage temperatuur) en laat alles onder voortdurend roeren indikken. Je moet de consistentie van vla krijgen. Het duurt ongeveer 5 minuten.

Bevochtig 4 puddingvormpjes met water en vul ze met de biancomangiare.

Laat afkoelen op kamertemperatuur en zet dan minimaal 4 uur in de koelkast .

Zodra de puddinkjes stevig zijn geworden, haal je ze uit de vorm.

Versier de biancomangiare met grof gehakte amandelen en eventueel met een snufje kaneel.

Bron: Cuochinprogress

Tartufi mascarpone e caffè

Italiaanse truffels zijn zo veelzijdig. Eerder maakte ik ze met Limoncello en met rum, maar dit keer zonder alcohol. Per truffel gebruikte ik 25 g van het deeg en kwam zo op 26 truffels. Best veel, maar ik denk dat ze snel op zijn, zo lekker zijn ze.

Ingrediënten voor ca. 25 stuks:

• 300 g biscuitjes
• 250 g mascarpone
• 80 g koude espresso
• 60 g poedersuiker
• 25 g cacaopoeder

Bereiding:

Zet verse espresso (of andere sterke koffie) en laat deze afkoelen.

Doe de biscuitjes in een foodprocessor en maal ze fijn.

Doe de mascarpone, poedersuiker en koude koffie in een kom. Meng vervolgens alles met een handgarde tot een gladde creme.

Voeg de gemalen biscuitjes toe en meng het met een lepel of spatel door elkaar. Het deeg moet vrij stevig zijn. Zo niet, voeg dan meer gemalen biscuitjes toe.

Neem een theelepel deeg (ca. 25 g) en vorm er een balletje van. Rol het balletje door de cacaopoeder en leg ze op een (mini muffin) papiertje. Leg de truffels op een schaal en zet ze in de koelkast om op te stijven tot ze worden geserveerd.

Bron: Couchinprogress

Insalata di pomodori e primosale

Deze salade is in een handomdraai gemaakt. Ideaal dus voor de warme dagen. Bij de ingrediënten staat 20 g olijven. Persoonlijk vind ik dat wel erg weinig, het waren er 5, dus heb ik de hoeveelheid verdubbeld. Wij hebben de salade met z’n tweetjes gegeten als avondmaaltijd. Ik had er nog wat brood bij geserveerd en dat was een heerlijke combinatie.

Ingrediënten voor 4 personen:

• 400 g kerstomaatjes (mix van rood, oranje en geel)
• 200 g witte kaas (feta)
• 20 g groene olijven, zonder pit (of meer)
• 8 blaadjes basilicum
• oregano, naar smaak
• zout, naar smaak
• 3 el extra vergine olijfolie

Was de tomaatjes en snijd ze vervolgens in vieren. Haal de kaas uit de verpakking, giet het vocht af en snijd de kaas in blokjes. Snijd de olijven in plakjes.

Meng de tomaatjes, kaas en olijven in een grote kom door elkaar. Voeg de gehakte basilicum en oregano toe. Breng alles op smaak met zout en extra vergine olijfolie. Meng nogmaals alles goed door elkaar. Serveer de salade direct, als voorgerecht of als licht hoofdgerecht.

Als je deze salade wat rijker wilt maken, kun je wat blokjes gekookte ham of een paar in plakjes gesneden worstjes toevoegen. Wil je het daarentegen bij een vegetarisch gerecht houden, dan kun je in stukjes gesneden en gebakken aubergines toevoegen, of plakjes komkommer. 

Bron: Il chicco di mais.

Insalata d’orzo con pomodorini, mais e olive

Wat een heerlijke, zomerse salade is dit. Je kunt het serveren als lunch met wat brood en een glas wijn erbij. Het is ook heel geschikt als bijgerecht voor bij de bbq of bij een picknick. Je maakt het de avond van tevoren al klaar en de volgende dag haal je het zo uit de koelkast, klaar om te serveren.

Ingrediënten voor 4 personen:

• 320 g orzo
• 160 g Taggia olijven
• 400 g cherrytomaatjes
• 200 g kikkererwten uit blik
• 100 g mais uit blik
• 10 g peterselie
• 15 g rucola
• extra vergine olijfolie, naar smaak
• peper en zout, naar smaak
• basilicum, naar smaak

Breng een pan met gezouten water aan de kook. Voeg de orzo toe en kook het volgens de bereidingswijze op de verpakking gaar. Hak ondertussen de ontpitte Taggia olijven grof en snijd de cherrytomaatjes in vieren. Doe de olijven en tomaatjes in een grote kom en voeg de uitgelekte kikkererwten en mais toe.

Giet de orzo af in een vergiet en koel het af onder stromend water. Voeg de orzo toe aan de kom met andere ingrediënten. Hak vervolgens de rucola, peterselie en basilicum grof. Voeg deze ook aan de kom toe en breng op smaak met de olijfolie, peper en zout. Meng alles goed door elkaar. Zet de salade minstens 2 uur in de koelkast voordat je hem serveert.

Bron: Giallo Zafferano

Involtini di asparagi e prosciutto

Het is weer aspergetijd en wij hebben onlangs genoten van witte asperges die ik op klassieke wijze had bereid en geserveerd. Onderstaand recept met groene asperges is eenvoudig te maken en heel erg lekker. In plaats van ze op een bakplaat te bakken, heb ik ze in kleine ovenschaaltjes gebakken. Zo kon ik ze meteen uit de oven op tafel zetten. Ik heb ze geserveerd met gebakken krieltjes.

Ingrediënten voor 4 personen:

• 8 (grote) groene asperges
• 8 plakken prosciutto crudo
• 8 dunne plakjes kaas
• 10 g versgeraspte Parmezaanse kaas

Was de asperges en verwijder het houtachtige uiteinde. Stoom ze of kook ze in water, maar laat ze niet te zacht worden. Spoel ze af onder koud water om het kookproces te stoppen.

Snijd de asperges doormidden. Wikkel ze eerst in een dun plakje kaas en daarna in een plakje prosciutto.

Leg de rolletjes op een met bakplaat welke is bekleed met bakpapier en bestrooi ze met de geraspte Parmezaan. Bak ze gedurende 15 minuten in een voorverwarmde oven op 180˚C.

Haal ze uit de oven en serveer ze.

Bron: Mani amore e fantasia

Muffin alla banana, caffè e noci

Of deze muffins nou echt Italiaans zijn…….. dat denk ik niet, maar dat ze erg lekker zijn weet ik wel. Gewoon proberen en ervan genieten!

Ingrediënten voor 12 muffins:

• 200 g banaan (gepeld)
• 100 g melk, op kamertemperatuur
• 50 g koffie, afgekoeld
• 60 g zaadolie (of zonnebloemolie)
• 250 g Italiaanse 00- of patentbloem
• 110 g suiker
• 10 g bakpoeder
• snufje zout
• 40 g walnoten, fijngehakt

Doe de bananen in een kom en prak ze met een vork tot puree. Voeg de melk, de koude koffie en de olie toe en meng het goed door elkaar.

Meng de bloem met het gezeefde bakpoeder, de suiker en een snufje zout.

Voeg dit bij het banaanmengsel en roer alles goed door elkaar. Voeg als laatste de gehakte walnoten toe en meng alles door elkaar.

Vul een muffinbakblik met papieren vormpjes. Vul ieder vormpje voor 3/4 met beslag. Bak de muffins gedurende 20 minuten in een voorverwarmde oven op 200˚C. Controleer met een prikker of ze gaar zijn. Laat ze volledig afkoelen in de muffinvorm.

Bron: Cuochinprogress

Tigelle (crescentine)

In de herfstvakantie ben ik met mijn jongste dochter een paar dagen naar Bologna geweest. Bologna is een mooie stad in de regio Emilia Romagna en nog niet zo toeristisch. Bologna wordt ook wel de culinaire hoofdstad van Italië genoemd. De Bolognese saus, in Italie ragù genoemd, is natuurlijk één van de bekendst gerechten. Deze saus wordt in Bologna geserveerd met tagliatelle of papperdelle, maar nooit met spaghetti. Mortadella komt ook uit Bologna. We hebben die paar dagen heerlijk gegeten. Zo aten we piadina, gnoccho fritto en ook tigelle. Tigelle, ook wel crescentine genoemd, werd geserveerd bij een “tagliere” oftewel een plank met heerlijke vleeswaren zoals mortadella, prosciutto en salami, maar ook met een paar kaassoorten en nog veel meer lekkers. In een boekenwinkel heb ik een kookboekje gekocht met slowfood recepten uit de Emilia Romagna en daar zal ik binnenkort wel iets uit maken. Het recept van deze tigelle heb ik op een Italiaans blog gevonden. In deze tigelle wordt namelijk “strutto” gebruikt. Strutto is reuzel en dat geeft een lekkere smaak aan de tigelle. In Italië gebruiken ze een tigelliera-plaat, een soort tosti ijzer, maar dan met rondjes en een bloemetjes patroon, om de tigelle te bakken. Maar als je zo’n plaat niet hebt, kun je de tigelle ook in een gewone koekenpan met antiaanbaklaag maken. Het gaat tenslotte om de smaak en niet om het bloemetje erop. Het bakken van de tigelle gaat heel simpel, dus voor iedereen te doen.

Ingrediënten voor ca. 25 stuks:

• 300 g tarwebloem
• 200 g Italiaanse bloem tipo 00
• 5 g droge gist
• 200 g melk, lauwwarm
• 100 g water, lauwwarm
• 30 g reuzel
• 10 g zout

Doe de bloemsoorten, de droge gist, reuzel, melk, water en zout in de mengkom van een standmixer en kneed er een mooi zacht en niet plakkend deeg van. Doe de deegbal in een kom en dek het af met plasticfolie of een douchemuts. Laat het deeg 3 tot 4 uur rijzen tot het in volume verdrievoudigd is.

Rol het deeg uit tot een grote lap van zo’n 6-7 mm dikte en steek er cirkels van 10 cm doorsnede uit. Ga hiermee door tot het deeg op is. Je hebt nu ongeveer 25 cirkels.

Als je een tigelliera-plaat hebt, bak je hier de tigelle in. Als je deze niet hebt, gebruikt dan een grote koekenpan met antiaanbaklaag. Verwarm de koekenpan 3 minuten voor op een warmtebron, leg er dan een aantal tigelle in, leg er een vel bakpapier op en dek dit af met een andere koekenpan of deksel om gewicht op de tigelle te creëren.

Bak de tigelle vervolgens 1 minuut op gemiddelde warmte, haal de pan of deksel weg en verwijder voorzichtig het bakpapier. Draai de tigelle om, leg het bakpapier terug en dek het weer af met een koekenpan of deksel. Bak de tigelle nogmaals 1 minuut en herhaal deze handeling een paar maal met een totaal van 4 minuten bakken.

Bewaar de gebakken tigelle onder een theedoek en serveer ze warm. Snijd de tigelle open en vul ze naar keuze.

Je kunt de tigelle ook invriezen. Laat ze voor gebruik ontdooien en warm ze langzaam op in een pan.

Bron: Tavolartegusto

Hierbij een voorbeeld van een tagliere. (Eigen foto)

Torta di mandorle senza farina e lievito

Goede wijn behoeft geen krans, zegt men wel eens. Nou, dat is met deze amandeltaart precies zo. Eenvoudig te maken en heel erg lekker! Heel geschikt om met de kerst als dessert te serveren. Lekker met een glaasje Amaretto.

Ingrediënten:

• 300 g amandelmeel
• 3 eiwitten
• 200 g suiker
• 1 zakje vanillesuiker
• rasp van een sinaasappel, naar smaak
• poedersuiker, naar smaak

Klop de eiwitten stijf met een mixer.

Meng het amandelmeel met de suiker, sinaasappelrasp en vanillesuiker. Voeg dit mengsel aan de stijfgeslagen eiwitten toe en meng het met een spatel van boven naar beneden tot alle ingrediënten volledig gemengd zijn met de eiwitten.

Bekleed een bakvorm met een diameter van 20 cm met bakpapier en giet het mengsel erin en strijk het met de achterkant van een lepel glad.

Bak de amandeltaart in een voorverwarmde oven 180-200˚C gedurende 25-30 minuten. Dek de taart, als deze te donker wordt, af met aluminiumfolie. Laat de taart in de vorm afkoelen en bestrooi ‘m met poedersuiker.

Bron: Annamaria tra forno e fornelli