De vaste volgers van dit blog zal het vast wel opgevallen zijn dat er afgelopen vrijdag geen nieuw recept geplaatst is. De reden hiervoor was dat ik de eerste helft van de week het te druk had om een nieuw recept uit te proberen en dat ik vanaf donderdag tot en met zaterdag met Robert een reisje naar Rome heb gemaakt. Ik ben daar in 1978 als 16 jarig meisje twee dagen geweest samen met mijn moeder. Robert is er inmiddels ook 3 maal geweest voor zijn werk, maar heeft er nooit de tijd gehad om eens goed de stad te verkennen. Het plan om samen een paar dagen naar Rome te gaan was er al een tijdje, maar om er daadwerkelijk tijd voor vrij te maken kwam er steeds niet van. Uiteindelijk hebben we begin mei besloten om de plannen te gaan uitvoeren en werd er een hotel geboekt en de vliegtickets besteld. Afgelopen donderdag was het dan zover. Onze vlucht ging om 9.40 u en met een minimale vertraging vlogen we richting Rome. Het was boven Nederland behoorlijk bewolkt, maar naarmate we zuidelijker kwamen, verdwenen de wolken. Na de besneeuwde bergtoppen hadden we ineens goed zicht op het door ons zo geliefde Gardameer en zelfs het plaatsje van onze komende zomervakantie was goed zichtbaar. We landde volgens schema op het vliegveld Fiumicino van Rome en al snel hadden we onze bagage. De temperatuur was aangenaam, zo’n 30 graden! Na een ritje met de trein en metro kwamen we om ca 14.00 u aan in ons hotel. Het hotel lag in het centrum van Rome en op loopafstand van diverse bezienswaardigheden zoals het Colosseum. Daar zijn we ’s middags dan ook direct naartoe gelopen.
Vanaf het Colosseum liepen we naar het monument Vittorio Emanuele II.
Inmiddels was het na drieën en hadden we trek gekregen. Er zijn gelukkig genoeg eettentjes in Rome, dus in een zijstraatje hebben we een lekkere pizza gegeten met een glas Peroni bier erbij. Daarna zijn we naar de Trevi fonteinen gelopen, dat was niet eens zover van het eettentje vandaan.
De wijk rondom de fonteinen was erg gezellig met heel veel (souvenier) winkeltjes. ’s Avonds zijn we opzoek gegaan naar een adresje voor ons avondeten en ook dat vonden we dicht in de buurt van ons hotel. Helaas zijn we alle dagen vergeten om foto’s van ons eten te maken. Op vrijdagochtend zijn we na het ontbijt met de “hop on, hop off” bus richting het St. Pietersplein gegaan. Eenmaal daar aangekomen werden we direct aangesproken door diverse lui die wel een gids voor ons wisten en die toegangskaartjes voor ons had, zodat we niet in de lange rijen hoefden te wachten om ergens naar binnen te gaan. Gelukkig waren we niet voor één gat te vangen en zijn we eerst zelf op onderzoek uit gegaan en wat bleek…. De basiliek was vrij toegankelijk en de rij om naar binnen te komen had geen wachttijd van 3 uur, zoals ons verteld was, maar hooguit 25 minuten.
In de basiliek hebben we onze ogen uitgekeken. Wat een kunstwerken zie je daar. Schitterend. We waren trouwens niet de enigen die een bezoekje brachten aan Rome, want de Harley Davindson bestond 110 jaar en dat werd door heel veel Harley rijders in Rome gevierd.
Na bijna 2 uur kwamen we weer uit de St. Pieter en zijn we de koepel gaan beklimmen. Het eerste stukje gingen we met de lift, het laatste met de trap (ca 320 treden), die steeds smaller werd en soms ook wat schuiner. En je moest door naar boven, want er was daar geen weg terug. (boven wel, maar niet via dezelfde trap)
Boven hebben we ontzettend genoten van het mooie uitzicht over Rome.
Na deze klimpartij zijn we weer een adresje gaan zoeken voor de lunch en toen hebben we Bucatini all’amatriciana gegeten. Ondertussen waren we behoorlijk moe en niet alleen van het lopen en klimmen, maar ook van alle indrukken die we hadden opgedaan. Via allerlei straatjes zijn we toen naar het hotel teruggelopen. Aan de overkant van het hotel zat een ijssalon en daar hebben we een bakje ijs gehaald, heerlijk! ’s Avonds weer naar hetzelfde eettentje als de avond ervoor. Na het eten zijn we weer naar het Colosseum gelopen. Het was inmiddels donker en het Colosseum was mooi verlicht.
De volgende ochtend zijn we weer te voet Rome ingetrokken en hebben we het monument Vittorio Emauele van dichtbij bekeken. Ik had gelezen dat er een panorama-dak was en daar wilden wij ook wel eens een kijkje nemen. Daarvoor moesten we eerst weer de nodige trappen op en daarna met de lift. Boven hebben we genoten van het uitzicht.
Het verkeer stond op een gegeven moment vast en er klonk veel getoeter en ook hoorden we sirenes. Dit geluid werd opeens overstemd door het geronk van zware motoren. De Harley Davidson club trok in optocht door Rome. Dat was geweldig om te zien en te horen daar boven.
We zijn die ochtend ook diverse kerken ingegaan. Wat een mooie kerken hebben ze daar met al die beelden en schilderingen. Echt fantastisch!!! En toen was het bijna tijd om onze koffers op te halen bij het hotel, maar niet voordat we nog één keer langs de Trevi fonteinen zijn gelopen en een lekker ijsje hadden gehaald. Het was zaterdag en dus extra druk in Rome. Bij de fonteinen leek het wel een mierennest!
Rond half vier zijn we weer met de metro en trein naar het vliegveld gegaan, waar we tegen vijven aankwamen. Daar hebben we nog een lekker broodje gegeten en een kooktijdschrift gekocht en om 20.00 u vlogen we weer terug richting Schiphol. Om 24.00 u waren we weer thuis, vol met verhalen en herinneringen. We hebben dus nog lang niet alles van Rome gezien, maar dat geeft ook niet. Zo hebben we een goed excuus om er nog eens naartoe te gaan.
Kookgek Wilma 