Pane dolce di banane

Regelmatig zie ik foto’s van bananenbrood voorbijkomen op de social media. Zelf had ik dit nog nooit gemaakt, want het leek me maar een compact iets. Toen ik in het boek “De Italiaanse bakker thuis” van Gino D’Acampo een recept zag van zo’n bananenbrood, vond ik dat ik dat toch maar eens moest maken om te kijken of mijn vooroordeel klopte. Nou, daar klopte dus helemaal niets van. Het is een heerlijk, luchtig “brood” met een subtiele bananen smaak en ik ga het zeker vaker maken!

Ingrediënten:

• 130 gr boter, op kamertemperatuur, plus extra om in te vetten
• 150 gr bruine basterdsuiker
• 2 middelgrote eieren, losgeklopt
• 100 gr hazelnoten, fijngehakt
• 3 grote rijpe bananen, fijngeprakt
• 240 gr bloem
• 1 el bakpoeder
• ½ tl geraspte nootmuskaat
• snuf zout
• snuf versgemalen zwarte peper
• 1 tl vanille-extract

Vet een broodvorm van 1 kg inhoud in met boter en bekleed de bodem met bakpapier. Verhit de heteluchtoven tot 180 ̊C.

Klop de boter en de suiker in een grote kom bleek en luchtig.

Voeg de losgeklopte eieren in drie porties toe en klop tussendoor steeds goed. Meng de hazelnoten en de bananenpuree door het beslag.

Zeef de bloem en het bakpoeder op het beslag en voeg nootmuskaat, zout en peper toe. Giet het vanille-extract in de kom en spatel alles luchtig door elkaar tot het net is vermengd.

Giet het mengsel in de voorbereide vorm en bak het 55 minuten in het midden van de oven. Steek een spriet spaghetti (of cocktailprikker) in het midden van het gebak; hij moet er schoon en droog uitkomen.

Stort het brood uit de vorm op een taartrooster om het af te laten koelen en serveer een plak bij de middagthee (of koffie).

Bron: De Italiaanse bakker thuis van Gino D’Acampo.

Advertentie

Pizza op Napolitaanse wijze

Op Facebook zag ik laatst een filmpje over het maken van een Napolitaanse pizza. Deze pizza wordt gemaakt met heel weinig gist en daardoor moet het deeg lang rijzen. In het boek Pizza van Alba Pezone had ik al eens een recept gezien van deze Napolitaanse pizza en het was dan ook van dezelfde pizzabakker als uit het filmpje. Het deeg maken is niet moeilijk, alleen maak je dit al uren van tevoren. Dus ’s morgens al kneden en ’s avonds bakken. Ik had geen verse bakkersgist in huis, wel gedroogde gist en daarvan heb ik 1 gram gebruikt. De hoeveelheden van het bloem, water en zout, zoals bij de ingrediënten aangegeven, heb ik gehalveerd en daarvan heb ik 5 pizze (meervoud van pizza) gebakken. Ze waren heel dun met een wat dikkere rand en erg lekker. Voor de topping kun je zelf bedenken wat je erop wil doen, maar doe het op z’n Italiaans, dus met weinig, maar wel smaakvolle ingrediënten! Bak de pizza op een bakplaat of op een pizzasteen in een hete oven van 250 ̊C. Zelf bak ik op een pizzasteen en de pizza is na zo’n 8 minuten klaar. Bak je op een bakplaat, kijk dan goed wanneer de pizza uit de oven kan.   Ingrediënten voor 10-11 deegballen:

• 0,5 liter water (behoorlijk koud)
• 25 gr fijn zeezout
• 2,5-3 gr bakkersgist (voor een rijstijd van 6-8 uur bij een temperatuur van ca 25 ̊C)
• 900-950 gr Italiaanse bloem tipo 00 (van het merk Caputo bijvoorbeeld)

Doe het water in een kom, los het zout en de gist hierin op. Strooi geleidelijk de bloem erbij. Kneed het deeg stevig met licht, elkaar kruisende vuistslagen, om er zuurstof in te werken en het soepel en glad te maken. Zodra het deeg al de bloem heeft opgenomen (de wand en de bodem van de kom zijn schoon), haal je het uit de kom en ga je door met kneden op een licht met bloem bestrooid werkvlak. Maak strekkende  en samendrukkende bewegingen waarbij het deeg wordt uitgerekt en weer tot een bal wordt gevormd. Na 20 minuten met de hand kneden plakt het deeg niet meer en moet het deeg mooi glad, soepel, elastisch en rekbaar zijn. Ga nog 10 minuten door met kneden en verdeel het deeg dan in 10-11 ballen. Als het kneedwerk is gedaan, leg je de deegbollen niet te dicht op elkaar op een licht met bloem bestoven plaat. Dek ze af met een schone theedoek. Laat ze 6-8 uur rijzen op een schone, tochtvrije plek met een temperatuur van ca. 25 ̊C. Spreid het deeg na het rijzen op een licht met bloem bestoven werkblad zo snel en zo dun mogelijk uit, in de vorm van een cirkel. Eerst met je vingertoppen, daarna laat je het heen en weer gaan, van je ene vlakke hand naar de andere. Het deeg wordt hierdoor steeds verder uitgerekt, vanuit het midden naar buiten. Beleggen, in de oven en genieten! Je kunt het deeg ook in de keukenmachine maken. Ga op dezelfde wijze te werk en kneed het 20 minuten op de laagste snelheid. Zo krijg je luchtig deeg dat niet te warm wordt, waardoor het glutennetwerk niet wordt aangetast. Maak het deeg af door het op het werkblad uit te rekken. Bron: Pizza van Alba Pezone.

Cenci

Dit weekend barst het carnaval weer los. Zo ook in Italie natuurlijk. En in Italie hebben ze carnavalskoekjes en die hebben diverse namen en ook verschillende uitvoeringen. In het boekje ‘Koken met Carluccio; brood en gebak van Antonio & Priscilla Carluccio’ staat het recept van deze cenci. Cenci betekend “lorren” en werden vroeger alleen voor het carnavalsfeest – veertig dagen voor Pasen – gemaakt, maar zijn tegenwoordig het hele jaar door verkrijgbaar, zo staat in het boekje. Het deeg voor de cenci is zacht en makkelijk te verwerken. De koekjes zijn heel lekker en niet zo heel erg zoet. Ik heb de koekjes in de vorm van een strik gemaakt, maar er kunnen ook andere vormen van gemaakt worden (zie Google).

 

Ingrediënten:

• 350 gr 00-bloem (doppio zero)
• 45 gr zachte boter
• 45 gr fijne kristalsuiker
• 1 zakje vanillesuiker (8 gr)
• 2 eieren
• mespunt zout
• 3 el moscato passito of vin santo
• 200 gr poedersuiker
• (olijf)olie

Zeef de bloem in een kom, voeg boter, kristalsuiker, eieren, zout en wijn toe en meng alles tot een zeer glad deeg. Laat dit afgedekt 1 uur rusten.

Rol het deeg met een deegroller of pastamachine uit tot een dikte van 3 mm. Snijd het met een gekarteld deegwieltje in repen van 15-18 cm lang en 3-4 cm breed en knoop ze allemaal geduldig tot een losse strik.

Frituur ze in (olijf)olie goudbruin (met een paar tegelijk, zodat ze goed kunnen ‘zwemmen’) en laat ze op keukenpapier uitlekken. Laat ze afkoelen, stapel ze op een schaal en bestrooi ze overvloedig met poedersuiker. Ze zijn onweerstaanbaar!

Bron: Koken met Carluccio; brood en gebak van Antonio & Priscilla Carluccio.

 

 

Rigatoni Gratinati

Steeds weer verbaas ik me erover hoeveel variaties er met pasta mogelijk zijn. Dan zit ik met een kookboek op schoot en ontdek daarin wederom een recept waarbij het water me in de mond loopt. Zo ook dit recept. Tijdens het maken hiervan, viel me wel op dat er in de beschrijving staat dat er na het verwijderen van de gebakken aubergine tweederde deel van de overgebleven olie weggedaan moest worden, terwijl bij mij zo goed als alle olie door de aubergine was opgenomen. Voor het fruiten van de knoflook heb ik nog maar een eetlepel olie toegevoegd. Ik heb deze heerlijke schotel geserveerd met een lekkere frisse salade.

Ingrediënten voor 6 personen:

• 2 middelgrote aubergines
• 150 ml olijfolie
• 4 tenen knoflook, gepeld, doormidden
• 2 blikken van 400 gr cherrytomaten (of tomatenblokjes)
• 10 basilicumblaadjes
• 500 gr rigatoni
• 100 gr versgeraspte Parmezaanse kaas
• zout en peper naar smaak.

Leg de aubergines op een plank en snijd ze in 1 cm brede en 5 cm lange repen.

Verhit de olie in een grote koekenpan, doe de aubergine reepjes erin en bak ze in circa 5 minuten goudbruin en knapperig. Roer af en toe.

Schep de aubergine reepjes met een schuimspaan uit de pan en laat ze op keukenpapier uitlekken. Bestrooi ze met zout.

Giet tweederde van de olie uit de pan waarin je de aubergines hebt gebakken en fruit de knoflook 30 seconden. Roer de tomaatjes en het basilicum erdoor en laat ze 10 minuten pruttelen. Roer af en toe.

Roer de aubergines door de saus en laat nog 5 minuten stoven. Breng op smaak met zout en peper.

Vul een grote pan met 4 liter water, breng het aan de kook en voeg als het kookt 2 eetlepels zout toe. Kook de pasta hierin beetgaar en roer om de minuut. Kook voor een volmaakt effect de pasta 1 minuut korter dan op het pak is aangegeven. Giet hem af en doe hem weer in de pan.

Zet de pan op laag vuur, giet de aubergine saus en de helft van de Parmezaan over de pasta. Roer 30 seconden tot alle smaken zich hebben vermengd.

Stort het gerecht in een ovenschaal die groot genoeg is voor de pasta en bestrooi met de overgebleven Parmezaan.

Zet de schaal 10 minuten onder de middelhete grill tot de inhoud van de schaal borrelt en knapperig is.

Haal de schaal uit de grill en laat hem 5 minuten met rust voor je hem aansnijd. Geniet ervan!

Bron: De Italiaanse bakker thuis van Gino D’Acampo.

Muffin con cuore di cioccolato

Afgelopen week zag ik op de Facebookpagina van Cotto e Mangiato het recept van deze muffins voorbijkomen. Niet moeilijk, wel lekker. Alleen dacht ik dat de Nutella wel zacht genoeg was, maar na het bakken bleek dat het toch zachter had moeten zijn (of misschien wel warm), zodat het in het beslag zou zakken. Bij mij is het er dus bovenop blijven liggen. Aan de smaak deed het niets af, want ze zijn lekker, maar de muffins hadden geen “hart” van chocolade zoals de naam van deze muffins aangeeft. Dus een volgende keer zal ik de Nutella au bain-marie verwarmen.

Ingrediënten voor 12 muffins:

• 160 gr (Italiaanse 00) bloem
• 80 gr aardappelzetmeel
• 100 gr suiker
• 1 ei
• ½ zakje bakpoeder
• 80 ml zonnebloemolie
• 90 ml volle melk
• 1 kleine pot Nutella

Meng de bloem en het aardappelzetmeel door elkaar. Klop met een mixer het ei met de suiker tot een mooi schuimig mengsel. Voeg dan de melk, olie en het bloem/aardappelzetmeel mengsel door het eimengsel en als laatste het bakpoeder. Het moet een zacht, niet te dun beslag worden.

Bekleed de holtes van  een muffinblik met papieren vormpjes of vet de holtes in met wat boter. Vul ze tot iets over de helft met het beslag. Leg vervolgens een theelepel Nutella op elke muffin. Mocht de Nutella erg hard zijn,  verwarm deze dan au bain-marie tot het iets vloeibaar is.

Bak de muffins in een voorverwarmde heteluchtoven van 170 ̊C in 15-20 minuten en controleer met een cocktailprikker of ze gaar zijn. Laat de muffins afkoelen en serveer ze als ontbijt of bij de koffie/thee.

Bron: Cotto e Mangiato.