Crostata Amalfitana

Vorige week hadden we een jarige in huis, dus mocht ik een lekkere taart bakken. Een paar weken eerder had ik het recept van deze crostata Amalfitana opgeslagen, maar nog niet gemaakt. De verjaardag was een mooie gelegenheid om deze taart te gaan maken. Tijdens de bereiding was ik bang dat de taartvorm te groot was voor de hoeveelheid deeg, want, eenmaal uitgerold, vond ik de deeglap erg dun. Gelukkig viel het allemaal reuze mee en had de taart een bodem en rand van normale dikte. Nadat de foto’s voor het blog waren gemaakt, hebben we zitten smullen van de taart.

Ingrediënten:

Voor het deeg:

• 150 g boter, in kleine stukjes
• 80 g suiker
• 300 g bloem
• rasp van 1 onbehandelde citroen
• 1 theelepel vanille-extract
• 2 eierdooiers
• een snufje zout
• 1 tl bakpoeder

Voor de vulling:

• 4 eidooiers
• 50 g bloem
• 60 g suiker
• 500 ml volle melk
• 1 theelepel vanille-extract
• rasp van 1 onbehandelde citroen
• 100 g kersen op siroop (of kersenjam)
• Poedersuiker om de taart mee te bestuiven.

Bereiding van de vulling:

Klop de eidooiers met de suiker tot je een romige creme hebt, voeg dan de bloem toe. Voeg een beetje van de melk aan het mengsel toe, zodat je een gladde room krijgt. Breng de rest van melk aan de kook en haal deze, zodra het kookpunt is bereikt, van het vuur. Voeg het eimengsel aan de melk toe en zet de pan weer op het vuur. Blijf met een garde roeren totdat de creme is ingedikt. Voeg dan de citroenrasp toe en roer dit door de creme. Doe de citroencreme over in een schaal of diep bord en dek het af met plasticfolie.

Bereiding van het zanddeeg:

Meng de boter met de suiker en een snufje zout. Voeg de eidooiers toe. Blijf roeren tot de dooiers goed zijn gemengd. Voeg dan de bloem, het vanille-extract, bakpoeder en de citroenrasp toe en kneed er snel een egaal, samenhangend deeg van. Laat het deeg, ingepakt in plasticfolie, een half uur in de koelkast rusten.

Verwarm de oven voor op 180˚C (onder en bovenwarmte). Maak een vel bakpapier nat en wring het voorzichtig uit. Bekleed hiermee een taartvorm van 26-28 cm doorsnede. Rol 2/3 van het deeg uit tot een ronde lap die iets groter is dan de taartvorm en bekleed de taartvorm met de deeglap. Verdeel de citroencreme over de deegbodem en strijk het met een spatel glad. Verdeel de kersen over de creme en besprenkel de creme met een paar lepels van de kersensiroop. Verkruimel het achtergehouden deeg over de kersen en creme. Bak de taart gedurende 40 minuten in de voorverwarmde oven tot de bovenkant goudbruin is. Laat de taart afkoelen op een rooster. Bestrooi de taart voor het serveren met poedersuiker.

Bron: Anna Creazioni in Cucina.

NB: in plaats van gewone kersen op siroop heb ik Amarene kersen gebruikt, erg lekker!

 

 

 

 

Advertentie

Spiedini Estivi

Dit is echt een zomers gerechtje. Frisse, zoete meloen, gecombineerd met wat zoute ham, zachte Italiaanse kaas en wat slablaadjes. Zorg dat de ingrediënten op kamertemperatuur zijn, dit komt de smaak alleen maar ten goede. Serveer met een glas witte wijn of rosé.

Ingrediënten voor 4 spiesjes:

• 2 bollen mozzarella (of kleine bolletjes buffel mozzarella)
• 3 sneetjes meloen (bv cantaloupe)
• 100 g prosciutto crudo
• wat blaadjes sla

Snijd de meloen en mozzarella in blokje van gelijk formaat. Was en droog de slablaadjes. Rijg de ingrediënten afwisselend op de spiesjes. Lekker op een warme zomerse dag bij een aperitief.

Bron: Dolcissima Stefy.

Spaghetti Cacio e Pepe

Weinig ingrediënten, veel smaak; ik heb het hier al vaker vermeld, maar het is zo typerend voor de Italiaanse keuken. De naam Cucina Povera (armeluiskeuken) komt uit de tijd dat de mensen niet zoveel geld hadden om ingrediënten te kopen en het dus moesten doen met wat er in huis was. Deze spaghetti Cacio e Pepe is daar ook een voorbeeld van: Spaghetti met een saus van kaas en peper. Al een paar maal zag ik van dit gerecht foto’s op social media voorbijkomen en toen de eigenaar van ons favoriete Italiaanse  restaurant er ook een foto van had geplaatst, wilde ik het toch ook wel eens graag proeven (lees zelf koken). Een paar dagen later raakte ik met hem aan de praat en natuurlijk kwam het ter sprake dat ik dit gerecht wilde gaan maken. Hij gaf me toen nog een goeie tip: Doe de geraspte Pecorino in een kom en voeg er wat kookvocht van de pasta bij en roer tot je een romige substantie hebt. Het grappige was dat ik vlak na het krijgen van de tip een filmpje zag waarin dit gerecht gemaakt werd en precies op de manier zoals mij door de Italiaan verteld is. Gebruik goeie Pecorino (Pecorino Romano) en geniet!

Ingrediënten voor 4 personen:

• 400 g verse of gedroogde spaghetti
• 200 g versgeraspte Pecorino (bij voorkeur Pecorino Romano)
• 1 tl grofgemalen zwarte peper of zwarte peperkorrels
• zout
• extra vergine olijfolie naar smaak

Breng een pan licht gezouten water aan de kook en kook hierin de pasta gaar.

Doe de helft van de peper in een koekenpan en rooster dit op laag vuur. Voeg een paar lepels van het kookwater toe roer dit goed met een houten lepel. Er verschijnen nu belletjes als gevolg van het zetmeel in het kookwater. Haal de spaghetti, als deze al dente is, uit de pan (laat het vuur onder de pan laag staan) en voeg ze bij de geroosterde peper (ook nog steeds op laag vuur) en roer  dit luchtig door elkaar.  Doe dit met een tang zodat de pasta kan “ademen” en voeg, indien nodig, nog twee lepels kookvocht toe. Doe ondertussen de helft van de geraspte pecorino in een kom en voeg een lepel kookvocht toe en roer dit met een garde stevig door elkaar. Voeg, indien nodig, nog wat kookvocht toe. Zet van de resterende pecorino een beetje apart en voeg de rest toe aan het kaas/water mengsel, voeg nog wat kookvocht toe en blijf kloppen met de garde tot je een romige saus zonder klontjes hebt.

Doe het vuur onder het kookwater uit. Voeg indien nodig nog wat kookvocht aan de pasta toe. Houdt de schaal met de pecorinocreme boven de stoom van het kookwater, zodat de temperatuur gelijk wordt aan die van de pasta. Blijf kloppen met de garde. Draai het vuur onder de pan met pasta uit en voeg de romige pecorino toe. Roer de creme door de spaghetti en doe dit nog steeds met een tang zodat de spaghetti “luchtig” blijft. Strooi op het laatst de achtergehouden pecorino en resterende peper erover en serveer meteen.

Bron: Giallo Zafferano

Rosette Veneziane

Een tijd geleden las ik dat iemand erg enthousiast was over het boek “The Italian Baker” van Carol Field. De titel van dit boek maakte me heel nieuwsgierig. Ik zocht via internet naar meer informatie, maar twijfelde om het te bestellen, want eigenlijk wil ik een kookboek inzien voordat ik het aanschaf. Na een tijdje zocht ik het weer eens op en uiteindelijk heb ik het maar besteld. In het boek staan, behalve gewone broden en broodjes, ook taarten, koekjes, feestbroden en pizza- en focaccia recepten. Mijn enthousiasme is groot, wat een geweldig boek. Enige minpuntje is dat er niet zo heel veel foto’s in staan, maar dat neem ik maar voor lief. Inmiddels heb ik er al een paar recepten uit gemaakt en het eerste wat ik ging bakken waren deze Rosette Veneziane. Eigenlijk zijn dit de bij ons bekende kaiserbroodjes, maar dan in een andere vorm. Met een appelsnijder krijgt het broodje een beetje de vorm van een roos. In sommige delen van Italie heten deze broodjes ook wel Michette. In het deeg zit reuzel verwerkt. Als je dit niet hebt, kun je het vervangen door roomboter. De broodjes zijn heel erg zacht en luchtig van binnen. Kortom: Molto Buono!!

Ingrediënten voor 12 -14 broodjes:

De biga:

• 1/4 tl droge gist
• 60 g warm water
• 200 g water op kamertemperatuur
• 330 g tarwebloem

Het deeg:

• 3 g droge gist
• 30 g warm water
• 50 g reuzel
• 55 g olijfolie
• 45 g suiker
• 500 g biga
• 300 g tarwebloem
• 5 g zout
• 1-2 grote eiwitten, losgeklopt

Bereidingswijze biga:

Doe de droge gist in het warme water, roer het goed door elkaar en laat het 10 minuten staan. Doe het water op kamertemperatuur in de kom van een standmixer en voeg daar het gistmengsel aan toe en roer dit met de “platte klopper” door elkaar. Voeg beetje bij beetje de bloem toe en mix dit op lage snelheid gedurende twee minuten. Doe de biga over in een kom en dek het af met plasticfolie. Gebruik de biga na ca.6-24 uur.

Bereidingswijze deeg:

Doe de droge gist en het warme water in de kom van een standmixer, roer het goed door elkaar en laat het 10 minuten staan. Voeg de reuzel, olie, suiker en biga toe en mix  met de “platte klopper” tot de biga in stukjes is verdeeld. Voeg de bloem en zout toe en mix nog even door tot het geheel goed gemengd is. Doe nu de deeghaak in de machine en kneed op lage snelheid zo’n 3-4 minuten tot het deeg zacht en elastisch is.

Doe het deeg in een met olie ingevette kom, draai het deeg een paar maal om, zodat het helemaal met olie bedekt is en dek het af met plasticfolie. Laat het 2 uur rijzen tot het in volume is verdubbeld.

Stort het deeg op een met bloem bestoven werkvlak en druk voorzichtig de lucht eruit. Verdeel het deeg in 12-14 stukjes en bol deze op. Laat de bolletjes 10 minuten rusten. Druk met een appelsnijder voorzichtig op een bolletje deeg en pas hierbij op de je niet helemaal door het deeg heengaat. De bolletjes zijn nu wat platter van vorm. Leg de broodjes ondersteboven op een met bakpapier beklede bakplaat en laat ze 90-105 minuten rijzen. Verwarm ondertussen de oven voor op 220˚C. Draai de broodjes voorzichtig om en bestrijk ze met het eiwit. Bak de broodjes in 20 minuten gaar en goudbruin.

Bron: The Italian Baker van Carol Field.

NB: reuzel kun je makkelijk zelf maken. Ik gebruik altijd blokjes spekvet en smelt deze zachtjes op laag vuur. Daarna het gesmolten vet zeven, in een schone pot doen en in de koelkast bewaren. 

Insalata di farro con pollo, zucchine e formaggio di capra

Wij eten graag maaltijdsalades. Soms verzin ik zelf iets met de ingrediënten die ik nog in de koelkast heb liggen, maar soms komt er een lekker recept voorbij op de Italiaanse blogs of, zoals nu, in een kookboek. Het recept van deze spelt-salade komt uit “Verrukkelijk Rome” van Eleonora Galasso. Je kunt het maken met spelt of met parelgort. Ik heb het gemaakt met spelt. De spelt geeft een lekker “bite” aan de salade. De hoeveelheid is voor twee personen en best veel, vonden wij. Maak je het als bijgerecht, dan kunnen er makkelijk meer personen van genieten. Want genieten deden we van deze salade!

Ingrediënten voor 2 personen:

• 30 g rozijnen
• 150 g parelspelt (farro) of parelgort
• een kleine handvol zeezoutvlokken
• 4 el extra vergine olijfolie
• 100 g kipfilet, in repen van 1 cm
• 1 courgette, in de lengte gehalveerd en in heel dunne plakjes
• 8 cherrytomaten, in blokjes van 5 mm
• 100 g halfzachte geitenkaas, in blokjes van 5 mm
• 100 g rucola, grofgehakt
• geraspte schil en sap van 1 onbespoten citroen
• een kleine handvol gehakte munt

Week de rozijnen 30 minuten in een kleine kom water. Giet af en druk met je handen het vocht eruit.

Doe de spelt in een grote pan, bedek met water en breng aan de kook. Voeg de zeezoutvlokken toe en kook de spelt zoals aangegeven op de verpakking, tot de spelt opgezwollen, maar nog wel beetgaar is (dit duurt meestal 15 tot 18 minuten). Giet de gekookte spelt af en spoel af onder koud stromend water zodat de spelt niet verder gaart. Doe over in een grote kom en zet apart.

Verhit 1 eetlepel olijfolie in een grillpan of koekenpan met antiaanbaklaag. Bak de kip en courgette 3 minuten aan beide kanten en bestrijk ze af en toe met wat olie, tot de kip gaar is. Haal van het vuur en zet apart.

Voeg de cherrytomaten, de geitenkaas, de rozijnen en de rucola toe aan de spelt. Besprenkel met 3 eetlepels olijfolie en breng op smaak met zout. Strooi de geraspte citroenschil en pers de citroen erboven uit. Voeg de munt toe en meng alles goed door elkaar. Leg de kip en courgette op de salade en serveer.

Bron: Verrukkelijk Rome van Eleonora Galasso.